การสำรวจระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม ในกลุ่มคนงานของศูนย์อนามัยที่ 11 จังหวัดนครศรีธรรมราช

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาพรรณนาเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม ในกลุ่มคนงานของศูนย์อนามัยที่ 11 จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้แก่ พนักงานทำความสะอาด พนักงานช่วยเหลือคนไข้ พนักงานโรงครัว พนักงานห้องจ่ายกลาง คนสวน และช่างซ่อมบำรุง โดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดจากเกณฑ์การคัดเข้า จำนวน 40 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์โดยใช้แบบสอบถาม ประกอบด้วยข้อมูลด้านสถานภาพส่วนบุคคล ข้อมูลด้านการทำงานที่เกี่ยวข้องกับโรคข้อเข่าเสื่อม และการประเมินผลระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม(Oxford Knee Score) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา
          ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มคนงานของศูนย์อนามัยที่ 11 จังหวัดนครศรีธรรมราช มีข้อบ่งชี้โรคข้อเข่าเสื่อม จำนวน 11 คน คิดเป็นร้อยละ 27.50 โดยมีระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อมอยู่ในระดับเริ่มมีอาการ จำนวน 10 คน คิดเป็นร้อยละ 25 และรองลงมาอยู่ในระดับปานกลาง จำนวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 2.50 โดยปัจจัยเสี่ยงต่อโรคข้อเข่าเสื่อมที่มีความสำคัญ ได้แก่ เพศหญิง อายุ ค่าดัชนีมวลกาย(BMI) เส้นรอบเอว การออกกำลังกาย อายุการทำงาน ช่วงเวลาที่หยุดพักระหว่างการปฏิบัติงาน การยืนและเดินต่อเนื่องโดยไม่ได้เปลี่ยนท่าทาง การยกหรือเคลื่อนย้ายของหนัก และการเดินขึ้นลงบันได

          ข้อเสนอแนะจากการศึกษา องค์กรควรมีนโยบายหรือให้ความสำคัญกับการดูแลและส่งเสริมสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคข้อเข่าเสื่อมในกลุ่มคนงาน โดยควรมีการประเมินและคัดกรองโรคข้อเข่าเสื่อมตั้งแต่ในระยะก่อนมีอาการและก่อนเข้าสู่วัยสูงอายุ เพื่อป้องกันและชะลอความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อมในกลุ่มคนงานอย่างมีประสิทธิภาพ

คำสำคัญ: ข้อเข่าเสื่อม, ระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม, คนงาน

นางสาวศิวพร คงสันติ

ตำแหน่ง นักกายภาพบำบัดปฏิบัติการ